Partir, c'est mourir un peu.
Blijf op de hoogte en volg Rieneke
17 April 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Partir, c'est mourir un peu;
c'est mourir à ce qu'on aime.
On laisse un peu de soi-même en toute heure et dans tout lieu.
(Afscheid nemen is een beetje sterven;
sterven aan dat waarvan men houdt.
Men laat een beetje van zichzelf achter in ieder uur en elke plaats.)
Na bijna 6 maanden is het zover…
Afscheid nemen van Zuid-Afrika
Afscheid nemen van Goeie Hoop
Afscheid nemen van de kinderen
Afscheid nemen van de aunties downstairs
Afscheid nemen van de aunties upstairs
Met pijn in het hart, af en toe een traan. Even slikken… En dan toch weer glimlachen!
Goodbye-bladen maken
Goodbye party’s organiseren
Afscheidsetentjes organiseren.
Een hoofd, een boek, een koffer vol herinneringen
- Heel veel dagjes uit, met foto-shoots, en lachbuien
- Klimpartijen richting Lion’s Head, Tablemountain, en Steenbras
- African vlecchies, een resultaat van 15 uur zitten.
- Vele kopjes koffie, met schuim
- Brood van de Sasko-boer
- Melk uit een plastic zak
- Koken voor 35 man
- Wc-rollen ingepakt in papier
- Heel veel meerocken op Trinity
- Slapen op het balkon, de huiskamer, de unit, big play-room, etc, etc
- Een machtig mooi kampeeravontuur met de kids
- Hiking met de meiden
- E-booken delen met de aunties upstairs
- ‘Meeroken’ op het balkon, onder het genot van goeie gesprekken
- Heel veel glaasjes wijn drinken
- Dagelijks een bezoekje aan het postkantoor brengen, Bedankt voor al die leuke post!
- Verjaardag vieren met een heleboel kinderen.
- Kleurplaat van de Flow kleuren, saampjes met de aunties van downstairs
- Heel veel pannenkoeken bakken
- Speculaas, en herfstkoek bakken (en ondertussen een beginnend brandje blussen)
- Prachtige zonsondergangen
- Elke ochtend en avond de Tablemountain bewonderen (ik zal ‘m gaan missen)
- Bijna 10.000 foto’s
- Een heleboel kinderen
- Mooie momenten
- Gebeds-verhoringen
- Verdrietige momenten
- Moeilijke momenten
- Respect voor de aunties van downstairs. Voor hun geduld, hun liefde, hun zorg, maar ook hun discipline richting de kinderen
Vooral momenteel dat laatste. De afgelopen dagen heb ik een paar keer op de unit gezeten, de discipline die auntie X. heeft…. Wow… Iedereen word streng doch rechtvaardig tot de orde geroepen.
Maar dan het moment dat M. word gesignaleerd, een jongen die na een paar maanden bij zijn moeder gewoond te hebben nu voor een anderhalve week samen met zijn broertje en zusjes bij ons komen logeren. Er word gegild, knuffels gegeven. De ene jongen geeft M. zijn eigen onderbroek, de ander geeft hem zijn nieuwe pyjama (ook al is hij een kop kleiner, who cares?!)
Er komt een glaasje cola, en een bakje chips. En ondanks dat de kinderen normaal best wel jaloers zijn, wordt het hun deze keer van harte gegund!
Wow… dan springen de tranen je in de ogen, en wordt je stil…
Een ander meisje B. waarover we al een poosje onze zorgen hebben over haar gezondheid. Een van de aunties had van de week een gesprekje met haar, over hoe het met haar ging, en hoe en wat als ze naar de grote school zou gaan. Daarin vertelde ze dat andere kinderen naar een nieuwe moeder, of gaan naar huis gaan, maar haar eigen moeder heeft ze sinds kerst niet meer gezien, en ze mist haar. Samen met Auntie heeft ze toen gebeden, of haar moeder weer langs mag komen.
En wie staat er de volgende dag voor de gate??? Haar moeder!
Zo ontzettend mooi!
En dan komt er een eind aan een periode in mijn leven, aan Zuid-Afrika, Goeie Hoop en alles wat daarbij hoort.
Bedankt voor jullie gebed, jullie meeleven, en…. Alles!
Nog even genieten van de laatste dagen, en dan stap ik volgende week dinsdag met mijn ziel onder de arm in het vliegtuig richting Nederland.
Tot dan!!!
Liefs en een drukkie,
Rieneke
Afscheid nemen is met zachte vingers, wat voorbij is, dichtdoen en verpakken in de goede gedachten der herinnering
c'est mourir à ce qu'on aime.
On laisse un peu de soi-même en toute heure et dans tout lieu.
(Afscheid nemen is een beetje sterven;
sterven aan dat waarvan men houdt.
Men laat een beetje van zichzelf achter in ieder uur en elke plaats.)
Na bijna 6 maanden is het zover…
Afscheid nemen van Zuid-Afrika
Afscheid nemen van Goeie Hoop
Afscheid nemen van de kinderen
Afscheid nemen van de aunties downstairs
Afscheid nemen van de aunties upstairs
Met pijn in het hart, af en toe een traan. Even slikken… En dan toch weer glimlachen!
Goodbye-bladen maken
Goodbye party’s organiseren
Afscheidsetentjes organiseren.
Een hoofd, een boek, een koffer vol herinneringen
- Heel veel dagjes uit, met foto-shoots, en lachbuien
- Klimpartijen richting Lion’s Head, Tablemountain, en Steenbras
- African vlecchies, een resultaat van 15 uur zitten.
- Vele kopjes koffie, met schuim
- Brood van de Sasko-boer
- Melk uit een plastic zak
- Koken voor 35 man
- Wc-rollen ingepakt in papier
- Heel veel meerocken op Trinity
- Slapen op het balkon, de huiskamer, de unit, big play-room, etc, etc
- Een machtig mooi kampeeravontuur met de kids
- Hiking met de meiden
- E-booken delen met de aunties upstairs
- ‘Meeroken’ op het balkon, onder het genot van goeie gesprekken
- Heel veel glaasjes wijn drinken
- Dagelijks een bezoekje aan het postkantoor brengen, Bedankt voor al die leuke post!
- Verjaardag vieren met een heleboel kinderen.
- Kleurplaat van de Flow kleuren, saampjes met de aunties van downstairs
- Heel veel pannenkoeken bakken
- Speculaas, en herfstkoek bakken (en ondertussen een beginnend brandje blussen)
- Prachtige zonsondergangen
- Elke ochtend en avond de Tablemountain bewonderen (ik zal ‘m gaan missen)
- Bijna 10.000 foto’s
- Een heleboel kinderen
- Mooie momenten
- Gebeds-verhoringen
- Verdrietige momenten
- Moeilijke momenten
- Respect voor de aunties van downstairs. Voor hun geduld, hun liefde, hun zorg, maar ook hun discipline richting de kinderen
Vooral momenteel dat laatste. De afgelopen dagen heb ik een paar keer op de unit gezeten, de discipline die auntie X. heeft…. Wow… Iedereen word streng doch rechtvaardig tot de orde geroepen.
Maar dan het moment dat M. word gesignaleerd, een jongen die na een paar maanden bij zijn moeder gewoond te hebben nu voor een anderhalve week samen met zijn broertje en zusjes bij ons komen logeren. Er word gegild, knuffels gegeven. De ene jongen geeft M. zijn eigen onderbroek, de ander geeft hem zijn nieuwe pyjama (ook al is hij een kop kleiner, who cares?!)
Er komt een glaasje cola, en een bakje chips. En ondanks dat de kinderen normaal best wel jaloers zijn, wordt het hun deze keer van harte gegund!
Wow… dan springen de tranen je in de ogen, en wordt je stil…
Een ander meisje B. waarover we al een poosje onze zorgen hebben over haar gezondheid. Een van de aunties had van de week een gesprekje met haar, over hoe het met haar ging, en hoe en wat als ze naar de grote school zou gaan. Daarin vertelde ze dat andere kinderen naar een nieuwe moeder, of gaan naar huis gaan, maar haar eigen moeder heeft ze sinds kerst niet meer gezien, en ze mist haar. Samen met Auntie heeft ze toen gebeden, of haar moeder weer langs mag komen.
En wie staat er de volgende dag voor de gate??? Haar moeder!
Zo ontzettend mooi!
En dan komt er een eind aan een periode in mijn leven, aan Zuid-Afrika, Goeie Hoop en alles wat daarbij hoort.
Bedankt voor jullie gebed, jullie meeleven, en…. Alles!
Nog even genieten van de laatste dagen, en dan stap ik volgende week dinsdag met mijn ziel onder de arm in het vliegtuig richting Nederland.
Tot dan!!!
Liefs en een drukkie,
Rieneke
Afscheid nemen is met zachte vingers, wat voorbij is, dichtdoen en verpakken in de goede gedachten der herinnering
-
17 April 2014 - 15:53
Elise:
Lieve Rien,
Heeelheel veel succes met afscheid nemen en geniet nog van die laatste momenten!!
God bless you!
Liefs en 'n drukkie,
Elise -
17 April 2014 - 17:37
Marjolein:
wat mooi Rieneke......... geniet van de laatste momenten en geef alle mooie herinneringen een plekje in je hart!
goede reis, veilige thuiskomst en vooral welkom thuis!!!!!
liefs Do en Jolein -
17 April 2014 - 18:04
Hermieke:
sterkte en geniet volop van al die laatste prachtige momenten! -
17 April 2014 - 18:25
Ria Rijksen:
Hey Rieneke,
Ik kan je alleen maar heel veel sterkte toewensen,
Sterkte met afscheid nemen,
Sterkte tijdens de terugreis,
en vooral heel veel sterkte met het weer wennen
aan ons drukke kikkerlandje!
Maar gelukkig kan je de herinneringen meenemen!
En telkens delen met de mensen hier.
Veel liefs Ria -
17 April 2014 - 20:26
Ria:
Ha Rieneke ,
Geniet van de laatste momenten en deel je herinneringen met ons.
Goeie reis en tot snel.
Sterkte met afscheid nemen.
Groetjes Ria -
18 April 2014 - 08:08
Fam. Van Riessen:
Ha Rieneke! Héél veel sterkte met afscheid nemen, we hopen dat je van de laatste dagen daar nog veel mag genieten. We wensen jou een goede reis en we kijken naar je uit. Heel veel liefs, fam. van Riessen -
18 April 2014 - 14:32
Allet:
Hoi Rieneke,
Heel veel sterkte met de laatste dagen en het afscheid nemen. Probeer nog zoveel mogelijk te genieten van de lieve mensen om je heen en de gezelligheid van de kinderen. Ik hoop zo dat ik je weer eens tref bij Fam Vos!! Ik wens je alvast een hele goeie reis en heel veel sterkte met het weer wennen in Nederland.
Groetjes,
Allet -
18 April 2014 - 17:42
Janny V Essen:
Gezegend Paasfeest! en succes met de laatste loodjes. tot gauw! liefs, Janny -
18 April 2014 - 21:06
Helma:
Sterkte meis met afscheid nemen! Kvoel gewoon een beetje wat jij moet voelen ;-) Geniet nog eventjes daar! Goede paasdagen ook! En hopelijk tot de volgende jijdaar avond! Dikke knuffel en goeie reis dinsdag! Liefs helma..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
