If you think you're too small...
Blijf op de hoogte en volg Rieneke
05 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Tja…. Daar zit je dan! Midden in de nacht… krekels op de achtergrond en rondom mijn oren het gezoem van een mug. Die zich alleen laat horen als het licht uit is. Nummero 1, zijn vriendje, heb ik helaas net vermorzeld :) )
Bij gebrek aan een betere tijdsbesteding, zit ik nu dus midden in de nacht een blog te typen.
Van verschillende kanten kreeg ik al de vraag waar de volgende bleef!
Ja… soms is het druk, en soms heb je geen inspiratie. Deze beide dingen speelden een rol de afgelopen week.
Druk? In Afrika? Jep! Een aantal aunties van upstairs zijn aan het genieten van hun welverdiende vakantie!
Dus dat betekend net iets meer werken, en dat gecombineerd met her en der een afspraak met dokter, tandarts en kliniek. Vermaak ik me prima.
En zoals het op zijn Afrikaans kan gaan: Afgelopen maandag zat ik bij de tandarts, met een jongen die al een paar weken klaagt over kiespijn. En na een inspectie van zijn mond was voor mij (een leek op het gebied van tanden en kiezen) vrij duidelijk dat een bezoek aan de tandarts noodzakelijk was! Zijn kies is niet meer dan een hol ‘iets’. Dus ja daar zit je dan precies om 14.00. En aangezien ik nog niet bij de tandarts geweest was, is het altijd een verassing hoe de gang van zaken is. Een klein hokje in een soort van gezondheidscentrum, midden in een islamitische zwarte wijk. Geen mens te bekennen, op de gesloten deur een papier dat je je daar moet melden met je clinic-card als de deur open is. Dus dan maar wachten tot die deur open gaat. En ja hoor…na enige momenten wachten ging die deur open. Ik ging melden dat ik er was, maar geen clinic-card had, dan moest ik maar wachten op de dame achter de volgende deur, die was even weg, maar zou vast wel weer terug komen. Na een kwartier bedacht ik me dat ik het probleem van een ‘clinic-card’loze patiënt misschien ook wel kon voorleggen aan de mevrouw bij het ‘Ontvangs’ En ja hoor… binnen no-time had ik een clinic-card. Bij terugkomst was de desbetreffende dame ook boven water. En dan blijkt dat de tandarts er niet is. ‘Helaas mevrouw, komt u donderdagmorgen om 7.30 maar weer langs!’ Ach… this is Africa!
Verder veranderen er dagelijks dingen bij Goeie Hoop. De ene dag gaan er 3 kinderen voorgoed naar huis, naar hun eigen moeder. De andere dag komt er een mammie terug van een uitgelopen vakantie van 2 maanden, omdat ze haar paspoort niet geregeld kreeg. Mooi om te zien dat de kinderen door het dolle heen zijn, en ze verwelkomd wordt door een heleboel drukkies!
En de andere dag komen de adoptie ouders van M.
Bijzonder om zo’n proces van dichtbij mee te maken! Eerder vertelde ik al over de nare onderzoeken, en de vele doktersbezoeken die daarbij horen! Maar ook leuk om te zien, dat je een paar weken voor aankomst van de ouders een fotoboekje krijgt zodat M. zich kan voorbereiden op haar nieuwe papa en mama! De glimmende oogjes! En ondanks dat ze niet precies begrijpt wat er nou gaat gebeuren, weet ze wel dat binnenkort haar mummy, en daddy komen! En wat misschien nog wel belangrijker is, dat ze gaat vliegen in een ‘ailplane’! :)
Toch ook moeilijke dingen. Een paar weken geleden op een zaterdag probeerde R. een jongen van 13, zijn zogenaamde vader die op bezoek kwam te vermoorden met een hockeystick. Gelukkig waren er op dat moment een paar andere vrijwilligers beneden die hem met veel moeite konden tegenhouden. Ondanks dat het zaterdag was hebben we toch maar Ida (projectleider) gebeld.
Zij is gekomen, en schreef daarna het volgende op facebook: R. is overstuur...of ik wil komen. Ik ken de littekens op R. zijn lijf. Toegebracht door zijn ouders. Messteken... Terwijl ik de ruimte, waarin hij op mij wacht, binnenstap zie ik hoe de spieren van zijn lijf gespannen staan. Geen emotie op zijn gezicht. Ik reflecteer en probeer...er komen tranen...ik reflecteer en volg met mijn vinger zijn tranen vanaf zijn oog naar zijn hart....mijn vinger blijft daar hangen...hij is slim en begrijpt wat ik bedoel. Het verhaal komt eruit. Zijn verslaafde ouders hebben hun frustratie op hem uitgeleefd. Mishandeld....messteken, zijn knie kapotgeslagen met een steen terwijl hij sliep, bont en blauw geslagen...zijn liefste bezit, een gevonden telefoon ('Nokia met deksel') door zijn ouders afgepakt en verkocht om wijn te kunnen kopen... Een telefoon waarop hij spelletjes deed, 'om myself uit die moeilykheid te hou', zoals hijzelf zei. Het zit hem dwars....hoe onrechtvaardig. Hoe moeilijk om zijn ouders te vergeven. Het zit hem dwars dat hij geen 1 sponsor heeft en de meeste andere kinderen bij Goeie Hoop wel. Hij krijgt nooit kadootjes over de post... Het gemis van die telefoon met spelletjes zit hem vreselijk hoog. Ik wijs met mijn vingers een lengte van 10cm aan en vertel dat hij die telefoon misschien wel zo belangrijk kan vinden maar dat dat in Gods ogen maar 1mm belangrijk is. Maar...ik leg hem ook uit dat we God specifiek om iets mogen vragen. We ontvangen niet omdat we niet vragen, staat er in de Bijbel. Ik geloof dat God mensen kan gebruiken om hem weer aan een soortgelijk computerspel te helpen. Ik vraag of hij om vergeving wil bidden, om sponsors en om een plan voor zijn toekomst...Hij stemt in....na het Amen begint hij weer over die telefoon....het zit hem zooooo dwars! Ik zeg dat hij van een oude, wijse vrouw van 44 jaar moet aannemen dat het zo niet werkt. Dat dingen enkel werken als 'ons dit in God sy hande los'...
Wat is deze wereld soms een rare wereld! Onderweg kom je hier regelmatig zwarte bedelaars tegen, al dan niet vragend om werk. En ergens vind ik dat nog ‘gewoon’ ook! Maar ik betrap me er op dat het me raakt dat ik ook regelmatig blanke bedelaars tegen kom. Mensen die er op het eerste gezicht goed opgeleid uit zien. Maar aan de grond zitten, en blijkbaar geen andere oplossing weten dan te gaan bedelen! Confronterend!
Door alle veranderingen binnen Goeie Hoop merk je dat de kinderen hier ook bezig zijn met hun eigen vader, maar vooral hun moeder. Ze willen naar huis, naar hun eigen moeder. Ook al kijkt hun eigen moeder niet naar hen om, en is ze al die tijd dat ze hier zitten nog nooit langs geweest! Onvoorstelbaar dat je als kind toch altijd die drang hebt naar je eigen moeder, vlees en bloed. Maar ook heftig om te bedenken dat deze kinderen ‘weggegooid’ zijn, in de steek gelaten. En vroeger als kind misbruikt zijn, en daardoor nu problemen hebben met hun eigen seksuele ontwikkeling.
Dat kan me raken! En toch weet ik dat God de wereld, en deze kinderen in Zijn hand heeft!
Op dit moment kijk ik uit naar 18 februari! Dan komen Han en Anne 2 weekjes langs! Even een beetje proeven van het Goeie Hoop leven, maar ook genieten van Gods schepping hier, de ontzettende mooie natuur! Het natuurwonder, de Tafelberg, beklimmen! Kaap die Goeie Hoop, Kaapstad zelf, de oceaan, de bergen, de zonsondergangen, de zon(!), en natuurlijk de pinguins!
Baie dankie voor alle post, en berichtjes! Wij zijn hier bijna dagelijkse klant van het postkantoor ;) ! Jammer dat we er gisteren achter kwamen dat de postkantoren hier momenteel staken (zie je het al voor je? Stakende postkantoren :) )
Maar dat betekend vast dat erna die tijd een hele stapel is! ;)
Vanuit een zonnig en een ‘blafjes’ heet Zuid-Afrika (sorry auntie Hanke, voor het lenen van je goeie tekst)
Heel veel liefs en drukkies,
Rieneke
PostNet suite 80
Private bag X4
Gordon’s Bay 7151
South Africa
-
05 Februari 2014 - 08:17
Fam Van Riessen:
Hallo Rieneke, we hebben genoten van je mooie verhaal. Hier is alles goed. Hele dikke drukkies van Fam van Riessen. -
05 Februari 2014 - 08:37
Marian:
Ha Rieneke,
Wat een belevenissen en ervaringen! En de Zuid-Afrikaanse taal, prachtig! Veel sterkte in alle wachtkamers die je ws nog zult bezoeken en vooral veel vreugde en kracht toegewenst bij het mooie werk dat je doet. Je schrijft ook nog over pinguins, ik wist niet dat die schuddebuiken daar ook rondlopen. We hebben een paar natuurfilms op tv gezien over pinguins, volgens mij wel de grappigste dieren die er zijn. Een fijne tijd met Han en Anne! Groetjes van ons, Marian. -
05 Februari 2014 - 08:44
Agnes:
Ha Rieneke,
Wat een bijzondere en heftige dingen maak je toch mee! Bijzonder om te lezen! Nog heel veel zegen op je werk en geniet van de weken met Han en Anne! Groet, Agnes -
05 Februari 2014 - 10:59
Anita:
Mooi verhaal weer! Go on!:) liefs -
05 Februari 2014 - 12:06
Elsje Kamminga:
Dag Rieneke,
Wat een vreselijk verhaal lees ik hier. Wil je tegen R. (en Ida) zeggen dat zijn financiële adoptie / eerste sponsering vandaag in gang gezet wordt? Martin heeft een Nokia 113 geregeld met drie spelletjes erop, ik geeft hem volgende week af bij Han en Anne. Graag wil ik nog even 1-op-1 met je over R., heb zijn volledige naam nodig voor de formulieren.
Liefs, Elsje -
05 Februari 2014 - 13:15
Helma:
Lieve Rieneke,
Mooi om weer een verhaal te lezen van je.
Heftig en mooi wat je daar allemaal meemaakt.
Fijne weken met han en anne (je broer en zus?) Geniet ervan!
Liefs Helma (jijdaar) -
06 Februari 2014 - 02:56
Ellen Jansen:
Heerlijk dat Anne en Han naar je toe komen! 't Is bijzonder om de mensen van thuis een beetje te laten zien van 't leven daar! Geniet ervan, en Zuid-Afrika klinkt trouwens heerlijk. Toch ook maar eens een keer kijken of dat ook niet wat is ;)
Liefs, El -
06 Februari 2014 - 10:53
Mevr Michels:
Hallo Rieneke, ik heb genoten van je mooie verhaal. Ik ben blij dat je daar zulk mooi werk mag doen. Hartelijke groeten van mevr Michels. -
10 Februari 2014 - 08:30
Hermieke:
Ha Rieneke,
Leuk om de verhalen en ervaringen te lezen. Veel plezier en geniet ervan ook als straks je broer en zus komen. In Longstreet heb je een heel goed tentje zitten waar je echt superlekkere milkshakes kan drinken.
Mister Pickwick heet het. Het proberen waard =)
Grtjes vanuit Mozambique :) p.s. bijna buren ;) -
22 Februari 2014 - 20:01
Daan En Greetje Redert :
Dag Rieneke,
Wat enorm leuk, dat je broer en zus naar je toegekomen zijn. Ik hoorde het zondag in de kerk. (Rieneke, kun je weleens een kerkdienst uit onze gemeente meebeluisteren?)
Veel zegen op je werk toegewenst en een behouden thuiskomst voor alledrie.
Een hartelijke groet uit een voorjaarsachtig Ede,
Daan en Greetje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley